Innsetning Jonnu í Ketilhúsinu túlkar tilfinningar hennar til samfélags ofneyslunnar, sem er á góðri leiða að drekkja heiminum og rústa lífríkinu. Þessi flóðbylgja brýst inn á heimilin og hrifsar allt til sín með dyggri aðstoð okkar sem neytenda. Okkur er boðið upp á ótakmarkaða möguleika á ofneyslu þótt í grunninn standi valið ætíð á milli þess að vera étinn eða éta sjálfur og enda sem úrgangur í vígðri mold. Vitundarvakning er loksins að eiga sér stað nú, þegar afleiðing ofgnóttar og sóunar blasir við; tískublætið, græjusýkin, peningabraskið, allur óþarfa lúxusinn og taumlausa hlutadýrkunin ? allt bullið og vitleysan. Það er ekki til nógu mikið af drasli í öllum heiminum til að fela hvað við erum ósátt við okkur sjálf, ekki nægilega margar sjálfshjálparbækur og geðlyf til að slá á doðann, einmanaleikann og tilgangsleysið. En kannski er ljós í myrkrinu sem mun slá á neysluhyggjuna því flóðbylgja Jonnu skellur senn á.
Jonna segist aldrei hafa fundið fasta stefnu í myndlistinni því hún vinni aðeins út frá tilfinningum.
________________________________________________________________________________________
Jonna?s installation in Ketilhús represents her feelings toward a society of overconsumption, which is about to drown the world and destroy the ecosystem. This tsunami of consumption breaks into the homes and grabs hold of everything with a great deal of help from us, the consumers. We are offered limitless opportunities for overconsumption even though the basic choice simply boils down to eating or being eaten and ending up as waste in holy ground. Now that an awakening is finally taking place as the consequences of excessiveness and squandering have become evident: the fashion-fetishism, gadget craze, profiteering, all the extra luxury and unrestrained materialism, all the crap and bullshit. There is not enough junk in the whole wide world that can hide our self loathing, not enough self-help books and anti-depressants to cure the numbness, loneliness and pointlessness. However, there might be a light in the dark that will counteract consumerism. Jonna?s tsunami will soon hit us.
Feelings are Jonna?s main subject and therefore she claims never to have found a fixed path in her artwork.
